[Czuwaj] chociaż pogoda nędzna można się uśmiechnąć :)

[Michał Górecki]

Piotr Kowalski napisał(a):
> natomiast aktualnie wiceliderem rankingu jest s00hy
>
> Rafal.Suchocki w pse.pl napisał(a):
>
> zapalonych flanelsów. ;-)
Hmm. O ile Czesiostwem, a raczej stopniem uczesiowienia można nazwać 
ilość znaków zapytania w tekscie podzielona przez ilość znaków w całym 
mailu ;)))))), o tyle z flanelsami sprawa ma się ciężej.

Soo chyba nie jest autorem :] choć ma do nich blisko (jest ich blisko? 
he he).

Jako student Wydziału Elektroniki Politechniki Warszawskiej w roku 1996 
(tylko semestr!) miałem do czynienia z dwoma głównymi nurtami 
informatyków a mianowicie z flanelsami i nieco starszymi swetersami. 
Obie frakcje ostetntacyjnie zademonstrowały swoją obecność, gsy na 
pierwszej przerwie radośnie wybiegłem z wykładu aby podyskutować z 
kolegami i... zobaczyłem ich siedzących przy ścianach rozwiązujących w 
wolnej chwili całeczki ;)

Ale do rzeczy.

Sweters - sweter, najlepiej o barwie nijakiej - szarej, burej, albo 
ponurej. Gruba wełna, najlepiej z ornamentem w warkocze. Fryzura 
przetłuszczona, włosy na bok, okulary - najlepiej fotochromy, ramki 
kwadratowe. Cichy, spokojny, rozkręcający się przy informatycznych 
żartach ("Na świecie jest 10 rodzajów ludzi, Ci którzy rozumieją *system 
dwójkowy* i Ci którzy go nie znają").

Flanels - to była nowa fala. Koszula flanelowa, ale nie zwykła drwalska 
wpuszczona w spodnie, tylko TOTALNIE NA LUZAKA WYPUSZCZONA NA ZEWNĄTRZ 
gruba koszula w kratę. Były takie specjalne - ba, sam mam co najmniej 
trzy na strychu :D
Włosy z fryzura na pieczarkę - przedziałek na środku. Umyte (wash and 
go, lub head nad shoulders), błyszczące, zarzucane co chwile 
nonszalancko. Flanelsi (zwani też koszulersami) brylowali w towarzystwie 
i uwielbali opowiadać o kobietach (mogli równie dobrze o gramatyce 
wschodnio-kantońskiej).

I pomyśleć, że dziś na takowe uczelnie (jak i na inne zresztą) dostają 
się nawet zwykli dresiarze...

pozdrawiam nostalgicznie

g00rek
(prawie ex-flanels)