[Czuwaj] Zmiana druzynowego DW

[Michał Górecki]

Marcin Bednarski napisał(a):

>To znaczy, że wychowanie następcy wygląda dokładnie tak samo w drużynie 
>harcerskiej i wędrowniczej. Ja myślałem, że są to procesy jakościowo różne. 
>Ile powinna trwać kadencja drużynowego żeby zdążył on WYCHOWAĆ swojego 
>następcę?
>  
>
Chociaż w dyskusji stoję na stanowisku niełamania instrukcji, to Parasol 
(tradycyjnie) mądrze gada.
Ja tu też widzę pewną dziurę...

Ale to trochę szerszy problem...
Mamy tak na prawdę dwa modele miejsca drużynowego  w drużynie 
wędrowniczej. A raczej dwa poprawne. Niepoprawnym nazywam model autorytarny.
Poprawne:

a.) drużynowy starszy od ludzi, instruktor, 20 parę lat, czasami nawet 
już poza wiekiem wędrowniczym. Silny autorytet zazwyczaj, phm lub hm. O 
takim czymś pisze instrukcja.
b.) właściwie współwędrownik, rzeczywiście inter pares :) Człowiek 
młody, w wieku wędrowniczym.

To pierwsze nazywam modelem portugalskim (tam wogóle instruktor to 
minimum 22 lata, wędrownik zaś 16-22 lata). Wersja b to model brytyjski, 
obecne ichnie wędrownictwo, tzw "The network" zakłada zupełny brak 
drużynowych. To podobno najlepiej wychowuje do demokracji, podejmowania 
decyzji, itd. Młodzi ludzie sami planują wyzwania i je realizują, jeden 
z nich po prostu to koordynuje.

A modelu a.) demokracja (choć utrudniona, zazwyczaj ludzie boją się 
występować otwarcie przeciwko drużynowemu), a raczej demokratyczne 
wybory służą do tego, aby drużynowy wiedział, że ma poparcie. Nawet 
jeśli nie ma innego kandydata (a często tak jest)  to wybory pokazują 
drużynowemu - "masz poparcie", albo "coś się psuje stary..."
W tym modelu często drużynowy świadomie wychowuje następcę.

W modelu b.) tak na prawdę full demokracja. Ale jak przewidzieć kto 
zostanie drużynowym? Szkolić wszystkich? A jesli ludzie go już nie chcą?

Nie mamy w ZHP określonego pożądanego modlu, a na pewno dopuszczamy oba...
I to trochę komplikuje sprawę, choć nie wiem czy określenie jednego jest 
możliwe (i dobre...)

pozdrawiam
g00rek