[Czuwaj] HARCERSTWO NA PROWINCJI

[Marek Jedynak]

	Wracam do domu po egzaminie, a tu pełna skrzynka. Niestety po sczytaniu listów myślę, że po raz kolejny lista Czuwaj nie zdała egzaminu. Cieszę się, że zajęliście się Panowie (bo sami Panowie się wypowiadali) dyskusją przedzjazdową i oceną przyszłych delegatów, ale… 
	Ale odeszliście w ten sposób od sedna, od tematu (tu słowa podziękowania dla Czesława za zauważenie problemu) A temat brzmiał: „Wieś a ZHP”. Już teraz widzę, że popełniłem błąd. Temat powinien brzmieć: 
	HARCERSTWO NA PROWINCJI 
	Prowincję rozumiem w tym wypadku jako miasta małe (do 30000 mieszkańców, bez szkół wyższych itp.) 
	Zajęliście się po raz kolejny dysputą na inny temat niż wątek, który poruszyłem. Nie wiem, w czym kryje się przyczyna takich zachowań. A może nie rozumiemy po prostu tego, co czytamy? A może ja się gdzieś źle wyraziłem… 
	Powróćmy do sensu listu, który rozpętał tą burzę… 

	1.      Co zrobić, aby Harcerstwo na prowincji przetrwało? 

	2.      Czy jest nam potrzebne Harcerstwo na prowincji? 

	3.      Jak aktywizować Harcerstwo na prowincji? 

	4.      Zaproponowałem model (bodajże niemiecki), gdzie pojawiają się instruktorzy-naprawiacze na okres 3 lat w danym rejonie. Odnosząc się od razu do uwagi Krzyśka – nie na raz w każdym hufcu danej chorągwi. Systematycznie planowo hufiec po hufcu. Nie jesteśmy w  stanie w ciągu 3 lat uzdrowić całej organizacji. Myślę, że w kwestii działania takich grup mógłby się wypowiedzieć ktoś mający więcej styczności ze skautingiem. Może będzie wiedział więcej o sposobach i uregulowaniach tej kwestii. 

	5.      Jeżeli „naprawiacze” nie mogą działać w jednym hufcu, a zdobywanie poziomu harcmistrzowskiego jest źle widziane w hufcach (bo KCh zabierze!), to co z tym zrobić? 

	6.      Magda Potapowicz w innym wątku napomknęła o poruszeniu tematu grup instruktorskich pracujących nad wzmacnianiem chorągwi, który to temat miał być poruszany na dzisiejszym spotkaniu RCŻ. 

	7.     Na stronie www.lsilatawiec.prv.pl (http://www.lsilatawiec.prv.pl/) padła propozycja, aby nie traktować drużyn wiejskich w innych kategoriach. Czy to możliwe? Czy faktycznie nie powinniśmy inaczej do tego problemu podchodzić? Nie mówię oczywiście o chlubnych wyjątkach, z których jestem za każdym razem dumny. 

	8.      A co z systemem środowisk partnerskich? Może nie tylko wiejska drużyna w miejskim szczepie, ale może także współpraca dwóch hufców. Utopia? Niekoniecznie! Jedynym problemem jaki jednak widzę są finanse, ale to nie jest tak właściwie problem… 

	9.      Jak aktywizować instruktorów-studentów powracających do swych miast? 

	10. Czy warto wracać do starych instruktorów i jak z nimi pracować, aby przybliżyć im dzisiejsze realia naszej organizacji? 

	11. Jak wyciągać konsekwencje od komend nie respektujących uchwał zjazdowych> dla zainteresowanych artykuł z „Czuwaj” http://www.zhp.org.pl/prasa/c20010405/13a.html (http://www.zhp.org.pl/prasa/c20010405/13a.html)  

	12.  System umów wolontariackich z instruktorami: decydujesz się na pracę jako drużynowy? Wypełniaj w takim razie obowiązki drużynowego. Inaczej niż tylko podpisanie zobowiązania do prowadzenia drużyny.  

	13.  Dlaczego ZHP nie ma wpływu na awanse zawodowe nauczycieli, a sami dyrektorzy placówek potwierdzają działalność harcerską i pseudodrużyny? Jak z tym walczyć? 

	14. Do jakich granic dolnych może spaść liczba członków ZHP? Jak wygląda liczebność organizacji skautowych i kto do nich (przekrój społeczny) należy przede wszystkim? 

	15.  Jak oddziaływać na prowincję przekazując pozytywne wzorce i wsparcie (za: s00chym;) 

	16.  Jak pracować z hufcami, aby same wzmacniały swe wiejskie drużyny (warsztaty dla kadry kształcącej, a nie tylko drużynowych)? 
	Moja prośba. Nie zajmujmy się po raz kolejny tym jak ma wyglądać zjazd. Zastanówmy się realnie co możemy zmienić, aby sytuacja „olimpijczyków” się poprawiła, a „pani instruktorka-nauczycielka” była z prawdziwego zdarzenia instruktorką robiąca tylko dobrą robotę w naszej organizacji. 
	hm. Marek Jedynak 

	Hufiec ZHP Końskie