[Czuwaj] Interpelacja cz. II

[Sławomir Waś]

C.d.
Fundusz Ryzyka mógłby powstać wpłat pracowników Związku, a więc  kadry cywilnej i instruktorów,  którzy czerpią bezpośrednie korzyści finansowe z pracy świadczonej na rzecz ZHP. Inaczej spoglądając na problem można byłoby umówić się na przekazywanie przez jednostki procenta od funduszu płac i wynagrodzeń bezosobowych. W obu przypadkach myślę o 1% od płacy lub funduszu płac brutto.
     Dwa spojrzenia odpowiadają zarówno tym, którzy uważają, że pracownicy Związku powinni łożyć na jego utrzymanie więcej niż społecznicy, jak i tym, którzy są zdania, ze skoro harcerskie komendy stać na wypłacanie wynagrodzeń to 1% więcej ich nie zbawi. Fundusz Ryzyka z czasem mógłby przerodzić się w kapitał, który zabezpieczałby funkcjonowanie ZHP w przyszłości oraz umożliwiał na interwencję w jednostkach doprowadzonych do trudnej sytuacji (jak np. Chorągiew Opolska). Zaczątkiem Funduszu winna być pożyczka udzielona ww Chorągwi powiększona o ponad 200.000 zł, tak abyśmy mogli 

z czystym sumieniem powiedzieć, że Fundusz zapoczątkowała kwota 10% przychodu ze sprzedaży hotelu przy Niemcewicza 17.

 

     Proponowane przeze mnie rozwiązania należy omówić w trybie dość szybkim, by ewentualne postanowienia stały się podstawą do konstruowania przyszłorocznych budżetów. Dyskusja powinna objąć Radę Naczelną, Główną Kwaterę i Komendy Chorągwi. Te ostatnie nie będą zadowolone z zapropo- nowanego podziału składki, gdyż utracą dochody ze składek. Zostałyby jednak zwolnione z opłaty rejestracyjnej przeznaczonej na funkcjonowanie władz statutowych. 

 

     Powinniśmy dążyć w ZHP do sytuacji, w której składka zabezpieczy funkcjonowanie społecznych struktur organizacji i zapewni bezpieczeństwo kadrze instruktorskiej a jej opłacenie wiązać się będzie z przywilejami (karta rabatowa). Jednocześnie wszelkie struktury etatowe zmuszone będą pozyskać środki na swoje funkcjonowanie i obsługiwanie Związku. Głównymi źródłami dochodu winny tu być: majątek i pożytki z niego, działalność gospodarcza,

granty i darowizny. W układzie tym dopuszcza się pobieranie opłat wew-nętrznych za usługi, które i tak musiałyby być wykonane na zlecenie lub poza Związkiem takich jak obsługa pracownicza i finansowa, czy reprezentowanie Związku na zewnątrz. Tu także musi istnieć pełna przejrzystość, aby członkowie ZHP mieli świadomość przyczyn i konieczności przepływów pieniężnych 

w Związku. Absolutnie niedopuszczalne jest utrzymywanie opłat typu % od kosztów HAL. Nie można bowiem karać jednostek za ich przedsiębiorczość.

 

     Nie możemy tez pozostawić harcerskich komend bez perspektywy otrzymania pomocy finansowej z centrali. Zwyciężać powinna wspólna odpowiedzialność członków Związku za cały Związek. Różne bywają powody

potrzeby udzielenia takiej pomocy. Jej udzielanie powinno być ograniczone umowami. Nie możemy bowiem ponownie dopuścić do zadłużania się jednostek

ani z przyczyn zawinionych, ani niezawinionych. Jesteśmy jednym Związkiem Harcerstwa Polskiego.  

C Z U W A J!