Re: [Czuwaj] rozwój liczebny

[Michal Gorecki]

W dniu 18 stycznia 2011 00:00 użytkownik seascout <czwartak w gmail.com> napisał:
> No właśnie...
>
> Diagnoza g00rka byłaby pełna, gdyby nie kłopoty kadrowe w UK.
>
> Bo tam drużynowym nie można być po przyjściu do hufca i powiedzeniu "chcę
> być drużynowym". Potem kurs i radź sobie chłopie. Trzeba być pełnoletnim,
> być przez określony czas asystentem drużynowego, ukończyć szkolenia... I
> dopiero.

Przede wszystkim tam nie mówi się człowiekowi który przychodzi z
własnej woli by być drużynowym, że musi odstawić zupełnie alkohol ;)
Dopóki tak będzie to chętni do nas drzwiami i oknami walić nie będą.
Nie oceniam - stwierdzam fakty :] Ale to inny temat.

A co do szkolenia - owszem, szkoli się, ale tam normą jest że osoby z
zewnątrz zostają drużynowymi. Rodzice, itp.

> Inna sprawa, że w brytyjskim skautingu rola drużynowego jest trochę inna niż
> w Polsce.

No właśnie, tam rola drużynowego jest taka jak to obmyślił BP który
też dzieciakiem nie był jak drużynę prowadził. Drużynowy koordynuje
pracę zastępowych. Ale na ten temat też megabajty już zostały
napisane...


> No i (to do Darka) dla mnie mega ciekawy był eksperyment z wędrownikami w
> UK. Tam nie ma drużyn wędrowniczych! Ale są wędrownicy! To chyba jednak
> temat na inny wpis...

Tak, ale to akurat nic chwalebnego bo to nie wypaliło. Nie chwaląc się
powiem, że przewidziałem to i mówiłem im o tym w 2004 roku - trochę
pojechali z tymi drużynami bez liderów (The Network) i nie do końca im
to wypaliło.
Ale teraz - zupełnie jak w większości organizacji które znam -
sytuacja jest taka, że w drużynach wędrowniczych NIE MA instruktorów
jako takich, w sensie osób starszych od wieku wędrowniczego. Oni
spośród siebie wybierają szefa i rządzą się bez pomocy dorosłych, jest
natomiat zawsze supervisor (taki namiestnik) który koordynuje pracę
kilku drużyn w okolicy. Chodzi o to, że w tym wieku warto jednak
porobić coś samemu, a nie zdawać się na starszego o kilkanaście lat
drużynowego.

g00rek