[Czuwaj] Re: Grupy wiekowe

[harclot w poczta.onet.pl]

----- Original Message -----
From: "Marcin Bednarski" <parasol w harcerstwo.net>
To: "Lista dyskusyjna harcerek i harcerzy." <czuwaj w listy.czuwaj.net>
Sent: Monday, June 11, 2007 6:49 AM
Subject: Re: [Czuwaj] Re: Grupy wiekowe


Dnia poniedziałek, 11 czerwca 2007, Janusz Sikorski napisał:

> Ależ to jest konkret. Odpowiedź tkwi w INDYWIDUALNOŚCI. Instruktor zna
> swoich ludzi, wie kto jaki jest, wie kto jest ćwikiem chociaz jeszcze tego
> stopnia nie ma. To że zrozumienie systemu zaburzaja jakieś przypadki (vide
> - do drużyny przychodzi człowiek np. w wieku 16 lat) nie znaczy że system
> jest zły.

Rany, no to piszesz to co ja sam napisałem kilka listów wcześniej.

> Nie da się wszystkiego zamknąć w sztywne ramy. Jest tak i tak i
> koniec. Podział wiekowy jest zły.

Ja nie piszę, że jest zły tylko, że niepraktyczny.

> A stopnie ? No przeciez
> człowiek przychodzący zdobywa młodzika i dalsze stopnie. Tyle, że ich się
> nie otwiera ani nie zamyka bo trwałoby to 15 minut. Stopnie te są zawarte
> w poszerzonej próbie na ćwika.

A dlaczego ma otwierać ćwika? Skąd to wiesz jak przychodzi? Chyba nie na
podstawie jego wieku, bo to przecież zabiłoby indywidualność. :->

PC=======================================
Powtórzę bo pewnie nie doczytałeś:
---------------------------------
> W pierwszym okresie pracy starszych dziewcząt spotykamy się z większą
> różnorodnością w zakresie stopni niż w początkowym etapie pracy młodszych
> dziewcząt.
> Przed dziewczętami powyżej 16 lat, które teraz dopiero po raz pierwszy
mają
> zetknąć się z harcerstwem, stoi oczywiście okres próbny, kiedy to mają
> zdecydować o ich stosunku do harcerstwa. To samo; "Chcę, czy nie chcę,
> potrafię, czy nie potrafię. Przyjmiemy cię lub nie, bo..." będzie się tu
> powtarzać podobnie jak we wstępnym etapie działania młodszych dziewcząt.
Ale
> teraz inny będzie charakter prób, inne wymagania stawiane przed zastępową
i
> drużynową kandydatkom. Nie są to już przecież dziewczynki 11-13-letnie,
> które w harcerstwie urabiać będą swój stosunek do życia, swoje poglądy na
> podstawowe zagadnienia. Jeśli nawet któraś ze starszych dziewcząt szła
dotąd
> intuicyjnie drogą harcerską, wszystko jest w porządku, przyjęcie jej i
> wstąpienie do harcerstwa nie ulega wątpliwości: "Między wami czuję się jak
u
> siebie, w moim dotychczasowym życiu nic teraz zmieniać nie muszę -
przecież
> do tego, co i wy, dążyłam. Jak to dobrze, że teraz już nie będę sama". Ale
> częściej, wstępując na próbę do zastępu, starsza dziewczyna lub dorosła
> osoba stwierdza, że gdyby zdecydowała się zostać harcerką, musiałaby
zerwać
> z różnymi dotychczasowymi poglądami, obyczajami, przyzwyczajeniami,
> musiałaby rozpocząć nowe życie. "Czy warto? Czy naprawdę tego chcę? Czy
> potrafię?" - oto pytania, które sobie zadaje. Zastępowa zaś, mająca
> wprowadzić do wielkiej rodziny harcerskiej nowego, doro-słego czy
> dorastającego członka, pyta siebie o to, choć z innego punktu widzenia. W
> chwili zakończenia okresu próbnego dziewczyna musi być nie tylko
zdecydowana
> zostać lub odejść, ale jeśli chce zostać, musi na podstawie osiągniętych
już
> wyników mieć przeświadczenie od wewnątrz płynące, że potrafi.
> Jak długo powinien trwać okres próbny starszych dziewcząt ? Trudno
określić.
> Najsłuszniej, by odbywała go dziewczyna częściowo w warunkach intensywnych
> przeżyć i jednolitych wpływów obozu, by potem, w normalnych warunkach
swego
> codziennego życia, mogła odpowiedzieć sobie na pytanie, czy i tu potrafi
być
> harcerką, tak jak potrafiła pod namiotami. Konieczne jest, by kolejne
próby
> miały charakter jak najbardziej jednostkowy, dostosowany do właściwości i
> warunków poszczególnych osób. Rzadziej teraz będzie przechodzić próbę cały
> nowy zastęp, częściej będzie się organizować próby dla poszczególnych
> dziewcząt.
> Po zakończeniu okresu próbnego przyjęta do drużyny przyszła harcerka
> rozpoczyna swój okres starszej ochotniczki, który ma być uwieńczony
> zdobyciem stopnia dostosowanego pod względem programowym do wyższego pozio
mu
> rozwoju psychicznego i wieku kandydatki. Stopień starszej ochotniczki ma
na
> celu wprowadzenie dziewczyny w życie harcerskie, danie jej okazji do
szeregu
> przeżyć typowo harcerskich; wiązać się one będą z jej życiem domowym i
> zawodowym, ze stałym miejscem zamieszkania i stosunkiem do niego, z
szerokim
> obszarem ziem polskich, ze współżyciem z przyrodą. Starsza ochotniczka w
> wyniku zdobycia stopnia powinna poczuć się harcerką i postępować po
> harcersku, stale doskonaląc swój stosunek do ludzi, zwierząt, roślin, do
> życia najbliższego otoczenia, do obowiązków wobec domu, pracy,
> społeczeństwa, narodu i państwa. Harcerską swoją postawę wobec życia
> stwierdza starsza ochotniczka w momencie Przyrzeczenia, które, choć brzmi
> tak samo, o wiele większe jej niż małej dziewczynce stawia wymagania.
> Zależnie od wieku, wyrobienia itp. starsza ochotniczka w drugim okresie
> swego życia harcerskiego zdobywa stopień samarytanki lub od razu wkracza w
> okres wędrowniczki. Niezależnie od charakteru tego drugiego okresu, w
> dalszej pracy bierze udział na równi i razem z tymi dziewczętami, które do
> drużyny starszych dziewcząt przeszły po kilku już latach służby
harcerskiej.
---------------------------------

Czesław